سلام
سلام علی ال یاسین
سلام علی ال یاسین
اشک در طول تاریخ بشر،در موقعیت های گوناگون به کار رفته است. ماموریت اشک از زمان حضرت آدم علیه السلام ،با توبه آغاز شد و همچنان ادامه دارد .
اشک سلاحی است که در هر دو جبهه الهی و غیر الهی کاربرد دارد . در جبهه الهی، اشک برای راز و نیاز با خداوند و طلب بخشش از گناهان می ریزد و یا در راه حمد خداوند و شکر از نعمات الهی است وگاه اشک برای از دست دادن عزیزان است و گاه از سربی قراری و کم تحملی نسبت به آزمایشات الهی است.در جبهه دشمنان خدا، گاهی اشک در اثر شکست و ناکامی و تنهایی بی خدایی و بیچارگی است و گاه برای فریب و خدعه است.
اما گاه اشک تنها ابزار آدمی است و شخص جز آن سلاحی ندارد تا پیام خود را برساند و دیگران را از مظلومیت خویش مطلع گرداند.یکی از وقایعی که اشک مامور آگاهی دادن از آن بود ،واقعه عظیم عاشورا بود .چرا که خفقان حاکم بر آن زمان راهی برای افشای آن جنایت عظیم باقی نگذاشته بود و برای رساندن پیام عاشورا در آن شرایط بهترین ابزار اشک بود تا بتواند با ایجاد چون و چراها در مردم ،آنها را به دنبال آگاهی لازم از آن واقعه برساند. آنجا بود که اشک هم برای از دست دادن آن انسانهای بزرگ و هم برای ندامت و خسران از چشمها جاری می شد و هم دلها را با آن واقعه عظیم پیوند می داد.
اشک تا همیشه تاریخ مسئول انتقال این پیام شد تا از مظلومیت عاشورا خبر دهد وبه انسانهای آزاده بصیرت دهد . همچنان باید دلها را آماده کند تا فراتر از مکان و زمان حرکت کرده و خود را به آن حقیقت پیوند بزنند .اشک هر ساله در عزای امام حسین علیه السلام به این تکلیف خود عمل می کند و دلها را پاک کرده و به پاکان پیوند می دهد و این پیوند و پیمان را هر ساله تازه کند تا هرگز فراموش نشود .اشک هر ساله می گوید ،برای اینکه به ندامت نریزد باید که بصیرت حاصل شود و عبرت گرفته شود و این بصیرت و عبرت را باید از عاشورا و عاشوراییان به دست آورد .به این ترتیب اشک هر ساله درخت دین را آبیاری می کند و آن را رشد می دهد تا پربارتر و قویتر گردد.
شمسی است که غروب خویش را در این سیل مواج شب می نگرد و انتظار می کشد تا در شفق خون خویش غروب کند. اما کدام غروب وقتی که نور جهان هرچه هست از مصباح وجود او منشأ می گیرد؟
در این دوران جاهلیت ثانی و عصر توبه ی بشریت، پای به سیاره ی زمین نهاده ای،
نومید مشو، که تو را نیز عاشورایی است و کربلایی که تشنه ی خون توست
و انتظار می کشد تا تو زنجیر خاک ازپای اراده ات بگشایی و از خود و دل بستگی هایش
هجرت کنی و به کهف حصین لازمان و لامکانِ ولایت ملحق شوی
و فراتر از زمان و مکان، خود را به قافله ی سال شصت و یکم هجری برسانی
و در رکاب امام عشق به شهادت رسی …شهید آوینی
خداوند با فرستادن پیامبران،از انسانها پیمان گرفت که پایبند به توحید و نفی شرک باشند و دیگران را در عبادت الهی شریک نکنند و در میان مردم و همنوعان، به عدالت رفتار و از هر گونه ستم ،بی عدالتی و تبعیض خودداری کنند و در مقابل ظلم و فساد بایستند و ائمه علیهم السلام را به عنوان الگوی امت و پرچم دار فرامین الهی قرار داد. در زمان امام حسین علیه السلام بود که نظام یزیدی آشکار شد و بی عدالتی امت اسلامی را فرا گرفت.نظام یزیدی و بطور کلی امویان و همفکران آنان اظهار فساد می کردند و ابایی از آن نداشتند. امام حسین علیه السلام بر اساس دستور الهی به مقابله با فساد پرداختند و در صدد احیای دین از راه اجرای احکام الهی و اطاعت خداوند و نابود کردن خط شیطان برآمدند و انقلاب خود را در راستای چنین هدفی قرار دادند.و این قیام به سرمایه ای عظیم برای شیعه تبدیل شد،در نتیجه این قیام ،تجربه حماسی برای شیعه ایجاد شد و راهبردهای مبارزاتی و فکری شیعه ارتقا یافت ،شیعه هر گاه خواست خود را از میدان ظلم و جور برهاند ، به عنوان الگویی عملی به قیام امام حسین علیه السلام نظر داشت و به سید الشهدا علیه السلام و یاران باوفای آن حضرت علیه السلام اقتدا کرد.