آفرینش انسان
فلسفه آفرینش انسان،تکامل است و کمال همه موجودات مقدمه کمال او است.تکامل یعنی به سوی غایت و کمال طبیعی خود حرکت کردن؛در مسیر تعالی و کمال گام برداشتن؛رو به بالا و عمودی حرکت کردن؛از سطحی به سطح بالاتر رفتن؛کسب شایستگی دریافت فیض و رحمت خداوند و خلاصه ،انسان کامل شدن. ضرورت فرستادن انبیا و نا زل کردن کتابهای آسمانی از جانب خداوند متعال به تکامل پذیری و کمال جویی انسان مربوط می شود ، چرا که اگر انسان در حدود طبیعی و زیستی همانند سایر موجودات بود،نیازی به آمدن پیامبران و رسولان،و تذکر و ابلاغ پیام الهی نبود.پیامبران الهی آمدند و سیر تکاملی انسان را به خوبی تبیین کردند و راه سعادت وکمال و چگونی دستیابی به آن را به او نشان دادند.با آمدن آخرین پیامبر و نزول آخرین کتاب آسمانی و تکمیل دین با ولایت امامان معصوم،مسیر تکاملی انسان کامل تر شد. از دیدگاه اسلام،کمال انسان و هدف آفرینش او ،قرب به خداست و انسان از این منظر،مسافری است که به سوی لقای خداوند سبحان در حرکت است.او در این سیر ،عوالمی را پیموده تا به عالم طبیعت و نشئه دنیا رسیده و عوالمی را در پیش دارد تا به لقای مهر و جمال و یا قهر و جلال پروردگارش برسد: یا ایها الانسان انَک کادح الی ربَک کدحا فملاقیه(انشقاق/6)
tin; mso-ansi-language: EN-US; mso-fareast-language: EN-US; mso-bidi-language: FA;” lang="FA">انسان مطلوب،ص150.
